O & O 2 Zeven Pionnen 2
1. Barend Kamphuis Zeko Ugljanin 1 – 0
2. Laki Papoudie David Hovannesian 1 – 0
3. Ronald Vierhuis Chris Kruse remise
4. Wil Kronemeyer Herman Schutte 1 – 0
5. Chico Man Bert Plooy remise
6. Erik Jan Bartelds Jan van Garderen 0 – 1
door Jan van Garderen
Zeko speelde met wit f4 de Bird opening en het ruilen van de dames vond vrij snel plaats. De tegenstander probeerde druk op het centrum te verkrijgen ,maar dit wist Zeko te verhinderen door zijn pionnen op zwarte velden te positioneren. Tegenstander had een loper voor de witte velden. Twee pionnen op de damevleugel, maar de koning bleek iets te ver van deze pionnen te staan. En uiteindelijk ontstond er een remiseachtige stand. Maar… verrekende Zeko zich. En dit leidde tot verlies voor Zeko. Onnodig. Jammer maar helaas.
De tweede partij speelde David met zwart. In een damegambiet verspeelde David al vrij vroeg een belangrijke pion. Deze achterstand heeft hem parten gespeeld en leidde uiteindelijk tot verlies. David moest wel wat provoceren en zo ontstond er toch nog een scherpe partij. David probeerde open lijnen te krijgen, maar dit had niet het gewenste effect.
Chris speelde met wit een d4-c4-e4 opening tegen een verdediging met d6-Pd7-e5. Zwart besloot niet te rokeren en bereidde een koningsaanval voor, terwijl wit op de damevleugel opereerde. De dreiging op de koningsvleugel kon wit voldoende counteren door gebruik te maken van de kwetsbare positie van de koning. Chris trok het initiatief naar zich toe en kon eveneens de zwarte dame inrekenen. Maar daarna overzag hij een belangrijke wending en kwam er een eeuwig schaakwending in de stelling. Remise dus.
Herman speelde tegen een speler met een 300 punten hogere rating. In een Italiaanse opening ging het nog gelijk op en redelijk goed. Maar zijn tegenstander wist een gesloten stelling bij Herman te forceren en dan word je beperkt in je mogelijkheden. Geleidelijk wist zijn tegenstander steeds meer velden in handen te krijgen. Voor Herman was er geen houden meer aan. Het derde verliespunt.
Een hele opmerkelijke partij speelde Bert Plooy met wit. Bert won een paard en een pion met een duidelijk gewonnen stelling. Maar… een gewonnen stelling is nog niet meteen gewonnen. Wat gebeurde er? Zijn tegenstander liet een ongedekte pion staan en die bleek giftig te zijn. Bert trapte er in. Het slaan van die gifpion bracht een hoop narigheid voor Bert. En zijn tegenstander nam geleidelijk het initiatief over. Maar gelukkig kon Bert eeuwig schaak geven en was remise het enig mogelijke.
Jan van Garderen speelde met zwart een Siciliaanse opening.De partij ging lange tijd gelijk op. Op een gegeven moment kreeg ik met mijn toren de f lijn in handen. En op b2 had mijn tegenstander een loper waar hij niets mee kon. Zijn eigen pionnen stonden de loper in de weg. En dat wilde ik ook graag zo houden. Op de 41e zet sloeg ik met a6 zijn pion op b5. Die pion was giftig. Maar met zijn koning sloeg hij die pion terug en toen kwam mijn paard met schaak en kon ik zijn ongedekte toren slaan. Daarna was de winst verzekerd. Fijn dat ik won, maar we hebben onnodig de wedstrijdzege uit handen gegeven. Zeker 3-3 had de eindstand kunnen worden.
Enfin volgende keer beter.
Laat een reactie achter